彼女が魔女になった理由
Kanojo ga
Majo ni Natta Riyuu
สาเหตุที่หล่อนกลายเป็นแม่มด
(「なぜです、
なぜこの子を侯伯家の世継ぎとして認めてくださらないのです！」
「その話なら終わったはずだ」
「妾腹（めかけばら）だから……いえ、この子の体が不自由だか…」
「くどいぞ！」
「ああ、これは全て……全部母が、
この子をそんな風に生んだこの母が悪いので…」
「くどいと言っている！」)
(“Naze
desu ka, naze kono ko o kouhakuka no yotsugi to shite mitomete kudasaranai no
desu!”
“Sono
hanashi nara owatta hazu da.”
“Mekakebara
dakara… ie, kono ko no karada ga fujiyuu da ka…”
“Kudoi
zo!”
“Aa, kore
wa subete… zenbu haha ga, kono ko o sonna fuu ni unda kono haha ga warui no
de…”
“Kudoi to
itte iru!”)
("ทำไมล่ะเจ้าคะ
ทำไมถึงไม่ยอมรับเด็กคนนี้เป็นสายเลือดชนชั้นสูง!"
"เรื่องนั้นเราคุยกันไปแล้วไม่ใช่รึ"
"เพราะเด็กคนนี้เป็นลูกนอกสมรส...
ไม่สิ เพราะเกิดมาร่างกายไม่สมบูรณ์เหรอคะ..."
"หุบปากซะ!"
"อา ทั้งหมดนี้...
เป็นเพราะแม่อย่างฉัน ที่ให้กำเนิดเขามาแบบนี้
เป็นความผิดของแม่คนนี้สินะ..."
"บอกว่าให้หุบปากได้แล้ว!")
(アンネリーゼ、あなたの気持は痛いほど分かる
それでも私は、あなたを、許さない)
(Anneliese,
anata no kimochi wa itai hodo wakaru
soredemo
watashi wa, anata o, yurusanai)
(อันเนลิเซ่
ความรู้สึกของเธอน่ะ ฉันเข้าใจดีอย่างน่าเจ็บปวด
แต่ถึงอย่างนั้น
ฉันก็ไม่อาจยกโทษให้เธอได้หรอก)
坊や 光を知らないアナタは
視力という その概念自体 解らなかった
Maer
hikari o shiranai ANATA wa
shiryoku
to iu sono gainen jitai wakaranakatta
เมร์
ลูกจ๋า ลูกไม่เคยรู้จักแสงสว่าง
ไม่เคยรู้เลยว่าทัศนวิสัยนั้น
แท้จริงเป็นเช่นไร
坊や 背中に抱きつきアナタは
「おかあさん。ひかり、あったかいね」と 無邪気に笑った
Maer
senaka ni dakitsuki ANATA wa
“Mutti
Hikari, attakai ne” to mujaki ni waratta
เมร์
ลูกจ๋า ลูกกอดแผ่นหลังของแม่
เอ่ยว่า
"แม่จ๋า แสงสว่างนี่ อบอุ่นเหลือเกินนะ" พลางหัวเราะอย่างไร้เดียงสา
嗚呼 ごめんなさい ごめんなさい ごめんなさい
アナタを産んだのは 私です 私です 罪深い《私》です……
aa gomen
nasai gomen nasai gomen nasai
ANATA o
unda no wa watashi desu watashi desu tsumibukai watashi desu…
อา
ขอโทษนะ ขอโทษนะลูก แม่ขอโทษ
คนที่ให้กำเนิดลูกมาคือแม่
คือแม่ แม่ผู้แปดเปื้อนคนนี้...
「くしゅん！」
「寒くない？メル」
「うん……」
(“Kushun!”
“Samukunai?
MERU”
“Un…”)
(“ฮัดชิ้ว!"
"หนาวหรือเปล่าจ๊ะ? เมร์"
"อื้อ...")
母にして姉であり、断罪者にして贖罪者であった。
Therese
von Ludowingの知られざる物語……。
haha ni
shite ane de ari, danzaisha ni shite shokuzaisha de atta.
Therese
von Ludowing no shirarezaru monogatari….
เป็นทั้งมารดา
เป็นทั้งพี่สาว เป็นทั้งคนบาป เป็นทั้งนักบุญ
นี่คือเรื่องราวที่ไม่มีใครล่วงรู้ของเทเรเซ่
ฟอน ลูโดวิง...
森に移り住み 贖罪の日々を
薬草を集めて 煎じてみたり
神に祈っても 届きはしないし
罪を抱きしめて 祈れやしない
mori ni
utsurisumi shokuzai no hibi o
yakusou o
atsumete senjite mitari
kami ni
inotte mo todoki wa shinai shi
tsumi o
dakishimete inore ya shinai
ฉันย้ายมาอยู่ในป่า
ใช้เวลาแต่ละวันเพื่อไถ่บาป
เก็บเอาพืชสมุนไพรนำมากลั่นเป็นยา
เพราะคำอธิษฐานไม่อาจส่งถึงพระผู้เป็นเจ้า
จึงได้แต่เพียงโอบกอดบาปตนไว้
และเลิกภาวนาเสีย
せめてあの子の為に 出来る限りの全てを
遣りもしないで 唯 嘆いて等いられないわ
semete ano
ko no tame ni dekiru kagiri no subete o
yari mo
shinaide tada nageite nado irarenai wa
แต่อย่างน้อยเพื่อเด็กคนนั้น
ฉันยอมทำได้ทุกอย่าง
ไม่อาจยอมแพ้หรือเอาแต่ร้องไห้ได้หรอก
──傷を癒し、病を治し、
時には冬に傾きかけた赤子をも取り上げた、
森に住む賢い女の噂は、
何刻しか千里を駈け廻り、
皮肉な運命を導く事となる……。
–kizu o
iyashi, yamai o naoshi,
toki ni wa
fuyu ni katamukikaketa akago o mo toriageta,
mori ni
sumu kashikoi onna no uwasa wa,
itsushika
senri o kakemeguri,
hiniku na
unmei o michibiku koto to naru….
──เยียวยาบาดแผล
รักษาโรคภัย
บางครั้งคราว
ก็โอบอุ้มทารกน้อยท่ามกลางเหมันตฤดู
กว่าจะรู้ตัว
ชื่อเสียงของปราชญ์หญิงที่อาศัยอยู่ในป่า
ก็แพร่กระจายไปทั่วทุกสารทิศ
กลับกลายเป็นสิ่งที่นำทางสู่โชคชะตาแสนเย้ยหยัน......
その夜 駆け込んで来たのは お忍びの候妃で
月の無い闇の中を 希望の灯りを信じ
髪を振り乱す 母を奔らせたのは 訳ありの候女で
抱きしめた腕の中で もう息をしていなかった
sono yoru
kakekonde kita no wa o-shinobi no kouhi de
tsuki no
nai yami no naka o kibou no akari o shinji
kami o
furimidasu haha o hashiraseta no wa wakeari no koujo de
dakishimeta
ude no naka de mou iki o shite inakatta
คืนนั้น
สตรีสูงศักดิ์ผู้ลึกลับได้ซมซานมาถึง
ด้วยความเชื่อมั่นในแสงสว่างแห่งความหวัง
ณ ราตรีไร้จันทร์
เหตุที่มารดาผู้นี้ฝ่าฟันหนทางมาจนผมเผ้ายุ่งเหยิง
คือบุตรีในอ้อมกอดที่ไม่หายใจอีกต่อไปแล้ว
「この子はまだ死んでなどおりません！私には…私にはわかるのです！
何故なら前日まであんなに元気だったんですもの…。私は認めませんわ！
将来は必ずや美人になるはずの子です。私の娘ですもの。
帝国中の殿方が放っておきませんわ。困りましたわ。ふふ。
いえ、もうそんなことどうでもよいのです。生きてさえ！ 生きてさえ……いてくれれば……」
「ソフィ様、お気を強くお持ちください。賢者殿を信じましょう。」
(“Kono ko
wa mada shinde nado orimasen! Watashi ni wa… watashi ni wa wakaru no desu!
Naze nara
senjitsu made anna ni genki datta n’desu mono…. Watashi wa mitomemasen wa!
Shourai wa
kanarazu ya bijin ni naru hazu no ko desu. Watashi no musume desu mono!
Teikoku-juu
no tonogata ga hanatte okimasen wa. Komarimashita wa. Fufu.
Ie, mou
sonna koto dou demo yoi no desu. Ikite sae! Ikite sae… ite kurereba…”
“Sophie-sama,
o-ki o tsuyoku o-mochikudasai. Kenja-dono o shinjimashou.”)
("เด็กคนนี้ยังไม่ตาย! ฉัน... ฉันรู้ดีค่ะ!
ทำไมกันล่ะ
ก็เมื่อวานยังแข็งแรงดีอยู่เลยแท้ ๆ... ฉันไม่ยอมรับหรอก!
ในอนาคต
เด็กคนนี้จะต้องโตขึ้นเป็นสาวสวยแน่ ๆ ก็เป็นลูกของฉันนี่นา
สุภาพบุรุษทั่วอาณาจักรคงไม่มีใครปล่อยเธอเดียวดายลำพัง
คงลำบากแย่เลย ฮึฮึ
ไม่สิ
ตอนนี้นั่นไม่สำคัญ ขอแค่เธอมีชีวิตอยู่! ขอแค่... มีชีวิตอยู่..."
"ท่านโซฟี ตั้งสติก่อนขอรับ
เชื่อมั่นในตัวท่านนักปราชญ์เถอะ")
その幼子を託して 妃は泣き崩れた…
sono
osanago o takushite hi wa nakikuzureta…
เมื่อมอบเด็กคนนั้นให้ฉันแล้ว
เธอก็ทรุดตัวลงร่ำไห้...
救われる命があれば、奪われる命がある。
それを因果応報と切り捨てても良いのだろうか……。
sukuwareru
inochi ga areba, ubawareru inochi ga aru.
sore o
inga ouhou to kirisutete mo yoi no darou ka….
หากช่วยชีวิตหนึ่งไว้ได้
ย่อมมีอีกชีวิตต้องดับสูญไปแทน
การฝืนกฎแห่งกรรมเช่นนั้นจะดีแล้วแน่หรือ...
(Horst du
mich, du stehent?
dann kann
mir du glauben…grab mich aus…!)
(ได้ยินข้าหรือไม่ เจ้าผู้นั้น?
เชื่อมั่นในข้า...
นำข้าออกไป...!)
とても不思議な出来事によって
息子は光を手に入れたけど
それが果たして幸福なことだったのか
今となっては善く判らない……
totemo
fushigi na dekigoto ni yotte
musuko wa
hikari o te ni ireta kedo
sore ga hatashite
shiawase na koto datta no ka
ima to
natte wa yoku wakaranai…
ด้วยเหตุลึกลับบางประการ
ลูกชายเกิดมองเห็นแสงสว่างได้
แต่ว่านั่น
สุดท้ายแล้วเป็นเรื่องที่ควรยินดีกระนั้นหรือ
ตอนนี้
ฉันไม่อาจจะมั่นใจได้เลย
「テューリンゲンの魔女だって、怖いね、兄ちゃん」
「ああ、いい子にしてないと……魔女に食べられちゃうぞ！」
「ひいっ！……もう！」
「あはは！」
(“Thuringen
no majo datte, kowai ne, nii-chan”
“Aa, ii ko
ni shite’nai to… majo ni taberarechau zo!”
“Hii!
Mou!”
“Ahaha!”)
("แม่มดแห่งทูรินเจียนี่น่ากลัวจังเนอะพี่"
"อา ถ้าไม่เป็นเด็กดีล่ะก็...
แม่มดจะมาจับกินเอานะ!"
"ว้าย! โธ่!"
"อ๊ะฮะฮะ!")
一度は冬に抱かれた 愛しい可愛い私の坊や
生きて春の陽射しの中で 笑って欲しいと願った母の
ichido wa
fuyu ni dakareta itoshii kawaii watashi no bouya
ikite haru
no hizashi no naka de waratte hoshii to negatta haha no
ลูกรักผู้แสนน่ารักของแม่
ครั้งหนึ่งลูกเคยถูกโอบกอดไว้ด้วยฤดูหนาว
คำอธิษฐานเดียวของแม่
คือขอให้ลูกได้มีชีวิตอยู่ด้วยรอยยิ้มใต้แสงตะวันของฤดูใบไม้ผลิ
「信仰を重んじれば恩情を！
異端には、業火をもって報いねばならん！ さあ諸君！【魔女】へ鉄槌を！」
「鉄槌を！」
(“Shinkou
o omonjireba onjou o!
Itan ni
wa, gouka o motte mukuineba naran! Saa shokun! Majo e tettsui o!”
“Tettsui
o!”)
("หากยังเห็นความสำคัญของศรัทธา
จงร้องขอความเห็นใจ
คนนอกรีตต้องชดใช้ด้วยเพลิงนรก!
มาเถิดทุกท่าน! ลงทัณฑ์นางแม่มด!"
"ลงทัณฑ์!")
想いも今や 唯 虚しく 束の間の陽光さえ
戯れに 奪われてしまった
観よ 嗚呼 この喜劇を ならば私は
世界を呪う本物の《魔女》に……
omoi mo
ima ya tada munashiku tsukanoma no hikari sae
tawamure
ni ubawarete shimatta
miyo aa
kono higeki o naraba watashi wa
sekai o
norou honmono no majo ni….
แม้แต่ความปรารถนาของฉัน
ซึ่งมีอยู่เพียงในแสงสว่างชั่ววูบเดียว
ยังถูกพรากไปราวกับเป็นเพียงของเล่น
จงดู
อา ในนาฏกรรมจำอวดนี่
ฉันจะกลายเป็นแม่มดที่แท้จริงเพื่อสาปแช่งโลกนี้เอง
──そして、【第七の喜劇】は繰り返され続けるだろう……
──und die
siebte Kömedie wird sich wiederholen
──และแล้ว
"นาฏกรรมจำอวดทั้งเจ็ด" ก็ดำเนินวนไปอีกครั้ง...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น