火刑の魔女
Kakei no Majo
แม่มดผู้ถูกแผดเผา
暴食
Völlerei
ความตะกละ
「罪を祀(まつ)る歪な祭壇。
神に捧げられた屍。
君は何故、この境界を越えてしまったのか。
さぁ、唄ってごらん…」
"Tsumi wo matsuru ibitsu na saidan.
Kami ni sasagerareta shikabane.
Kimi wa naze, kono kyoukai wo koete shimatta no ka.
Saa, utatte goran."
"แท่นบูชาบิดเบี้ยวที่ถูกสร้างมาเพื่อบวงสรวงแด่บาป
ซากศพที่ถูกสังเวยแด่พระผู้เป็นเจ้า
เหตุใดเธอจึงข้ามมาฝั่งนี้กันหรือ
เอ้า ขับขานออกมาสิ"
幽かな記憶の 糸を手繰るように
仄昏い森へ 足を踏み入れた
Kasuka na kioku no ito wo taguru you ni
Honogurai mori he ashi wo fumiireta
สาวดึงเส้นด้ายแห่งความทรงจำอันพร่าเลือน
ฉันย่างเท้าเข้าไปในไพรครึ้มวังเวง
幼い記憶の 途を辿るように
入り組んだ森の 奥へと進んだ
Osanai kioku no michi wo tadoru you ni
Irikonda mori no oku he to susunda
ก้าวตามเส้นทางแห่งความทรงจำวัยเยาว์
เดินตรงไปยังส่วนลึกของป่า
小川を渡り お化けもみの木を左へと
其処に佇む 私の生家
Kogawa wo watari obake momi no ki wo hidari he to
Soko ni tatazumu watashi no seika
ข้ามลำธาร เลี้ยวซ้ายตรงต้นสนผีสิง
ตรงนั้น คือบ้านที่ฉันเกิดมา
『物心ついた時には、既に父の消息は不明で、
私と母は何時も二人、とても貧しい暮らしだった。
井戸に毒を入れた等と、謂われなき罪で虐げられる事も多く、
私にとって友達と言えるのは、森の動物達だけだった……。』
"Monogokoro tsuita toki ni wa, sude ni chichi no shousoku wa fumei de,
Watashi to haha wa itsumo futari, totemo mazushii kurashi datta.
Ido ni doku wo ireta nado to, iwarenaki tsumi de shiitagerareru koto mo ooku,
Watashi ni totte tomodachi to ieru no wa, mori no doubutsutachi dake datta..."
"นับแต่จำความได้ ก็ไม่เคยรู้ถึงข่าวคราวของพ่อเลย
ฉันอาศัยอยู่กับแม่สองคนอย่างขัดสนตลอดมา
ถูกใส่ความและถูกกดขี่อย่างหนัก ราวกับเป็นผู้ใส่ยาพิษลงในบ่อน้ำ
สิ่งที่ฉันพอจะเรียกว่าเป็นเพื่อนได้ จึงมีเพียงแค่พวกสัตว์ในป่าเท่านั้น..."
(「出てけー！出てけ！」
「魔女ー魔女ー！」
「気持ち悪いんだよ！」
「ついてこないでよー！」)
("Deteke! Deteke!"
"Majo! Majo!"
"Kimochi waruin dayo!"
"Tsuitekonai de yo" )
("ออกไปซะ! ออกไป!"
"ยัยแม่มด ยัยแม่มด!"
"น่าขยะแขยง!"
"อย่าเข้ามานะ!")
それでも 嗚呼 ねぇ お母さん私は幸せだったよ
その理由を ねぇ 知ってた？ 貴女が一緒だったから
Soredemo aa nee mutti watashi wa shiawase datta yo
Sono riyuu wo nee shitteta? Anata ga issho datta kara
แต่ถึงอย่างนั้น อา นี่ แม่จ๋า ลูกก็มีความสุขดีนะ
เหตุผลน่ะหรือ นี่ แม่รู้ไหม? เพราะลูกมีแม่อยู่ด้วยไงล่ะจ๊ะ
それなのに 何故 母は 私を捨てたのか？
どうしても それが 知りたくて……
Sore nano ni naze haha wa watashi wo suteta no ka?
Doushite mo sore ga shiritakute......
ทั้ง ๆ อย่างนั้น ทำไมแม่ถึงทิ้งลูกไปล่ะ?
เป็นเพราะอะไร ลูกอยากจะรู้เหลือเกิน......
小さな私を拾ってくれたのは 大きな街にある修道院だった
けれど 激しく吹き荒れた改革の嵐と
新教徒達の手によって 嗚呼 無惨にも破壊された
Chiisana watashi wo hirotte kureta no wa ooki na machi ni aru shuudouin datta.
Keredo hageshiku fukiarareta kaikaku no arashi to
Shinkyouto-tachi no te ni yotte aa muzan nimo hakaisareta
โบสถ์แม่ชีในเมืองใหญ่เมตตารับเลี้ยงตัวฉันที่ยังเยาว์วัย
ทว่า ยามพายุใหญ่แห่งการปฏิรูปศาสนาโหมกระพือขึ้น
ทุกคนต่างก็ถูกเหล่านิกายใหม่สังหารอย่างทารุณ
「堕落した聖職者共を一掃するのだ！
形ばかりの聖堂台を打ち壊し、真の信仰を我らの手で！！」
「きゃー！やめてー！やめて！お願い！やめて！」
("Darakushita seishokushadomo wo issousuru no da!
Katachibakari no seidoudai wo uchikowashi, shin no shinkou wo warera no te de!"
"Kyaa! Yamete! Onegai! Yamete!")
("กำจัดพวกบาทหลวงเสื่อมโทรม!
ทำลายแท่นบูชาให้หมด ศรัทธาที่แท้จริงอยู่ในกำมือของพวกเรา!"
"กรี๊ดด! หยุดเถอะ! ขอร้องล่ะ! หยุดเถอะค่ะ!")
人生は数奇のもの 運命は判らないから
ひとつの終わりは 新しい始まりと信じて 勇気を持って
積年の疑問を 解く為に 故郷を探す 旅を始めた
Jinsei wa suuki no mono unmei wa wakaranai kara
Hitotsu no owari wa atarashii hajimari to shinjite yuuki wo motte
Sekinen no gimon wo toku tame ni kokyou wo sagasu tabi wo hajimeta
ชีวิตนั้นไม่แน่นอน จึงไม่อาจล่วงรู้โชคชะตา
ความเชื่อที่ว่า หากสิ่งหนึ่งสิ้นสุดลง สิ่งใหม่จะเริ่มต้น มอบความกล้าแก่ฉัน
เพื่อหาคำตอบของข้อสงสัยตลอดหลายปี ฉันจึงเริ่มออกเดินทางตามหาบ้านเกิด
小川を渡り お化けもみの木を左へと
其処に佇む 私の生家
Kogawa wo watari obake momi no ki wo hidari he to
Soko ni tatazumu watashi no seika
ข้ามลำธาร เลี้ยวซ้ายตรงต้นสนผีสิง
ตรงนั้น คือบ้านที่ฉันเกิดมา
『私の来訪を待っていたのは、石のように歳を取った老婆で、
まるで見知らぬその女性が、母であるとは俄には信じ難く、
娘であると気付く事もなく、唯、食料を貪る母の瞳は、
既に正気を失っているように思えた。
そして……。』
"Watashi no raihou wo matteita no wa, ishi no you ni toshi wo totteta rouba de,
Marude mishiranu sono josei ga, haha de aru to wa niwaka ni wa shinjigataku,
Watashi de aru to kizuku koto mo naku, tada shokuryou wo musaboru haha no me wa
sude ni shoki wo ushinatte iru you ni omoeta.
Soshite..."
"สิ่งที่รอคอยการมาเยือนของฉันอยู่นั้น คือหญิงชราที่ดูราวกับก้อนหิน
ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่า สตรีแปลกหน้าผู้นั้นคือแม่
ดวงตาของแม่ที่มีเพียงความตะกลามในอาหาร ไม่ได้รู้สึกเลยว่ามีลูกสาว (ตัวฉัน) อยู่
ในตอนที่คิดว่าหล่อนเสียสติไปแล้วนั้น
ฉันก็..."
（「ただいま。お母さん。えっ？お母さん？」
「おお。イェスズ様の遣いの方だね。よくきてくださった。」
「固いパン（ブロート）ですが、お口に合いましたか」
「いくらでも食べられるよ！」
「ご夫人（フラウ）、私は誰だかわからないのですか！？」
「何を訳のわからぬこといってるんだい！お前も私を差別するのかい？！」
「寄越せ！もっと食い物を寄越せ！」
「ッやめて！あっ…！」
「いやあぁぁぁぁー！！」）
("Tadaima, okaasan. Ee? Okaasan?"
"Oo, Jesus-sama no otsukai no kata dane, yoku kite kudasatta!"
"Katai burooto desuga, okuchi ni aimashita ka?"
"Ikura demo taberareru yo!"
"Frau, watashi wa dare daka wakaranai no desu ka!?"
"Nani wakewakaranu koto wo itterun dai! Omae mo watashi wo sabetsu suru no kai!?"
"Yokose! Motto kuimono wo yokose!"
"Yamete! Aa...!"
"Iyaaaa--!!" )
("กลับมาแล้วจ้ะแม่ เอ๋? แม่?"
"โอ้ ท่านคงจะเป็นคนขององค์เยซูเจ้า มาถึงจนได้นะเจ้าคะ!"
"อาจจะเป็นขนมปังที่แข็งไปหน่อย ไม่รู้จะถูกปากไหมนะจ๊ะ?"
"กินเท่าไหร่ก็ได้ใช่ไหมเจ้าคะ!"
"คุณนาย ไม่ทราบหรือคะว่าฉันเป็นใคร!?"
"พล่ามอะไรอยู่น่ะ! แกเองก็รังเกียจฉันเหมือนกันใช่ไหมล่ะ!?"
"เอามาอีก! เอาอาหารมาอีก!"
"อย่านะ! อ๊ะ...!"
"อย่าาา—!!")
改宗したけれど時は既に遅く、
一人の食い扶持さえもう侭ならなかった。
懺悔を嗤う逆十字。
祈りは届かない。
赦しも得られぬまま、罪だけが増えてゆく……。
Kaishuu shita keredo toki wa sude ni osoku,
Hitori no kuibuchi sae mou mama nara nakatta.
Zange wo warau gyakujuuji
Inori wa todokanai.
Yurushi mo erarenu mama, tsumi dake ga fuete yuku......
ถึงจะเปลี่ยนศาสนาแล้ว แต่ก็ยังสายเกินไป
แม้แต่อาหารสำหรับคนหนึ่งคน ยังเป็นเรื่องยาก
ยังกางเขนกลับหัวซึ่งหัวเราะเยาะผู้สารภาพบาป
คำภาวนาของฉันส่งไปไม่ถึง
โดยไม่อาจได้รับการอภัยให้ จำนวนของบาปนั้นก็เพิ่มพูนขึ้นเรื่อย ๆ......
「成る程…
それで君は、祀られてしまった訳だね？不本意ながら…
少々時間は掛かるが、子供の憾みは子供が晴らすものさ。
宜しいかな？
さぁ、復讐劇を始めようか。」
"Naruhodo.
Sore de kimi wa matsurarete shimatta wake dane. Fuhoni nagara...
Shosho jikan wa kakaru ga, kodomo no urami wa kodomo ga harasu mono sa.
Yoroshii kana?
Saa, fukushuugeki wo hajimeyou ka."
"อย่างนี้เอง...
เพราะแบบนั้นเธอถึงได้ถูกสังเวยเช่นนี้สินะ? ทั้งที่ไม่ได้เต็มใจแม้แต่นิด...
อาจจะเสียเวลานิดหน่อย แต่ว่าความอาฆาตของเด็ก ก็ควรให้เด็กเป็นผู้ลบล้าง
ดีหรือเปล่า?
เอาล่ะ เริ่มนาฏกรรมล้างแค้นกันเลยไหม"
森に置き去りにされた 可哀想な兄妹(子供達)
捨てられた子の 悲しい気持ちは 痛いほど解るわ
Mori ni okizari ni sareta kawaisou na kodomotachi
Suterareta ko no kanashii kimochi wa itai hodo wakaru wa
เหล่าพี่ชายน้องสาว (เด็กน้อย) น่าสงสารที่ถูกทอดทิ้งไว้ในป่า
ความโศกเศร้าของการเป็นเด็กถูกทิ้งนั้น ตัวฉันเข้าใจดียิ่ง
嗚呼 鳥達を操り パン屑の道標を消し
真雪のように 真っ白な鳥に 歌わせて誘った
Aa tori tachi wo ayatsuri pankuzu no michishirube wo keshi
Mayuki no you ni masshiro na tori ni utawasete sasotta
อา พวกนกกินเศษขนมปังที่พวกเขาทิ้งไว้บอกทางจนหมด
ขณะที่เสียงร้องเพลงของวิหคขาวราวหิมะชักจูงความสนใจทั้งคู่ไป
（「パン屑が…食べられている」
「あっ！ねぇ、お兄ちゃん、面白い鳥がいるわ！」
「本当だ。追いかけてみよう！」）
("Pankuzu ga... taberarete iru"
"Aa! Nee, oniichan, omoshiroi tori ga iru wa!"
"Hontou da. Oikakete miyou!")
("เศษขนมปัง... ถูกกินหมดแล้ว"
"อ๊ะ! นี่ พี่จ๋า มีนกสวย ๆ อยู่ตรงนั้นด้วย!"
"จริงด้วย ตามไปดูกันเถอะ!")
「見て、【Hänsel】お兄ちゃん。ほら、あそこに家があるわ！」
「でも、【Gretel】それは、怖い魔女の家かも知れない……けど」
「けど？」
「腹ぺこで……」「[死ぬよりましさ！/死ぬよりましね！]」
"Mite, Hansel oniichan. Hora, asoko ni ie ga aru wa!"
"Demo Gretel, sore wa kowai majo no ie kamoshiranai.... kedo"
"Kedo?"
"Harapeko de... shinu yori mashi sa! / Shinuyori mashi ne!"
"ดูสิ พี่ฮันเซล ตรงโน้นมีบ้านอยู่ด้วยล่ะ!"
"แต่ว่าเกรเทล นั่นน่ะอาจเป็นบ้านของแม่มดน่ากลัวก็ได้... แต่ว่า"
"แต่ว่า?"
"ท้องร้องแล้วล่ะ... ก็ดีกว่าต้องหิวตายนั่นล่ะ! / ก็ดีกว่าต้องหิวตายนะ!"
「「誰かいませんか？」」
「おやまぁ、可愛いお客様だこと。腹が減ってるのかい？
さぁ、中へお入り」
"Dareka imasen ka?"
"Oya maa... kawaii okyakusama da koto. Hara hetteru no kai?
Saa, naka he ohairi."
"มีใครอยู่ไหมจ๊ะ?"
"ตายแล้ว แหม... ช่างเป็นแขกที่น่ารักอะไรอย่างนี้ กำลังหิวอยู่สินะ
เอ้า เข้ามาข้างในก่อนสิจ๊ะ"
「屋根は焼き菓子。窓は白砂糖。
お菓子の美味しい家を、栫(こさ)えてあげようかねぇ！」
"Yane wa Lebkuchen. Mado wa shirozato.
Okashi no oishii ie wo, kosaete ageyou kanee!"
"หลังคาเป็นขนมปังขิง หน้าต่างเป็นน้ำตาลขาว
บ้านขนมแสนอร่อยนี่ จะโอบล้อมพวกหนูเอาไว้!"
嗚呼 遠慮はいらないよ
子供に腹一杯食べさせるのが 私のささやかな夢だった
嗚呼 金貸しだった夫は 生きては帰らなかったけど
幾許かの遺産を託けてくれていた……
Aa enryo wa iranai yo
Kodomo ni hara ippai tabesaseru no ga watashi no sasayaka na yume datta
Aa kane kashi datta otto wa ikite wa kaeranakatta kedo
Ikubaku ka no isan wo kotozukete kurete ita...
อา ไม่ต้องเกรงใจนะจ๊ะ
การเติมอาหารให้เต็มท้องเด็ก ๆ น่ะ เป็นความฝันเล็ก ๆ ของยายเลยเชียว
อา ถึงสามีเจ้าหนี้ไม่อาจกลับมามีชีวิตได้อีกแล้ว
แต่ก็ยังเหลือมรดกจำนวนมากไว้ให้...
老婆の好意に 無償の行為に 甘えた兄妹は 食べ続けた
少女はある日 丸々太った 少年を見て 怖くなった
Rouba no koui ni mushou no koui ni amaeta futari wa tabetsuzuketa
Shoujo wa aru hi marumaru futotta shounen wo mite kowaku natta
ด้วยความอารีโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนของหญิงชรา สองพี่น้องจึงได้กินต่อไปอย่างอิ่มหนำ
กระทั่งวันหนึ่ง เด็กหญิงก็ต้องหวาดกลัวยามเห็นร่างกายอ้วนกลมของเด็กชาย
「うまい！うまい！グレーテルも食べなよ！」
「うんっ！おいしいね！お兄ちゃん！」
「うまい、うまい、」
「お兄ちゃん！？」
「グレーテル、要らないんだったらお前の分もおれにくれよ」
("Umai! Umai! Gretel mo tabena yo!"
"Un! Oishii ne! Oniichan!"
"Umai! Umai!"
"..Oniichan?"
"Gretel, iranain dattara omae no bun mo ore ni kure yo.")
("อร่อย! อร่อยมากเลย! เกรเทลก็กินสิ!"
"อื้อ! อร่อยจังเลยเนอะ! พี่!"
"อร่อย! อร่อย!"
"...พี่?"
"เกรเทล ถ้าไม่กินล่ะก็พี่ขอนะ")
「嗚呼、老婆は魔女で、二人を食べちゃう心算なんだわ！」
"Aa, rouba wa majo de, futari wo tabechau tsumori nan da wa!"
"อา คุณยายจะต้องเป็นแม่มดที่จ้องจะกินพวกเราสองคนแน่ ๆ!"
殺られる前に 殺らなきゃ ヤ・バ・イ！
背中を ドン！ と 蹴飛ばせ！
Yarareru mae ni yaranakya ya-ba-i!
Senaka wo don! to ketobase!
ถ้าไม่ทำอะไรสักอย่างก่อนถูกฆ่าต้องแย่•แน่!
ว่าแล้วก็ถีบเข้าที่หลังของมันให้เต็มแรง!
「ギャーァァ！！！」
「私達を食べようなんて、そうはいかないんだからね」
「すごいぞグレーテル。これで魔女もおしまいさ」
「隣のトーマスにも、自慢してやらなきゃね」
「ああ、悪い魔女は火あぶりさ。これでお宝は」
「「私（僕）達のもの」」
"Kyaaa!!!"
"Watashitachi wo tabeyouttate, sou wa ikanain dakara ne!"
"Yatta! Sugoi zo Gretel. Kore de majo mo oshimai sa"
"Otonari no Thomas ni mo, jiman shite yaranakya ne."
"Aa, warui majo wa hiaburi sa. Kore de otakara wa..."
"Watashi/Boku-tachi no mono!"
"กรี๊ดดด!!!"
"เท่านี้ก็กินพวกเราไม่ได้แล้วล่ะนะ!"
"สำเร็จ! สุดยอดเลยเกรเทล เท่านี้แม่มดก็ตายแล้ว"
"เอากลับไปอวดให้โทมัสเพื่อนเราฟังดีกว่าเนอะ"
"อา แม่มดใจร้ายถูกเผาไฟแล้ว เท่านี้สมบัติทั้งหมด"
""ก็เป็นของพวกเรา""
「おーいトムー」
「トムー」
「よおハンス！ってお前何でそんな太ってんだ？」
「じゃじゃーん」
「うわあ、ひょー！こいつはついてるぜ！」
「ははは！」
"Ooi, Thom!"
"Thom!"
"Yoo Hans! ..tte omae nande sonna futotten da?"
"Jyajya~n!"
"Uwa, hyo! Koitsu wa tsuiteru ze!"
"Hahaha!"
"ไง ทอม!"
"ทอม!"
"โย่ ฮันซ์! ...เดี๋ยวสิ ไหงอ้วนเป็นหมูงี้?"
"แต่นแต๊~น!"
"อุหวา สุดยอด! โชคดีสุด ๆ เลยนี่!"
"ฮะฮะฮะ"
「森に住む孤独な老婆は、全て魔女なんだそうだよ」
モウ、子供ナンテ図々シクテ嘘吐キデ、私ハ大嫌イ。アハハハハ！」
"Mori ni sumu kodoku na rouba wa, subete majo nanda sou dayo."
"Mou kodomo nante zuuzuushikute usotsuki de, watashi wa daikirai! Ahahahaha"
"หญิงชราที่อาศัยอยู่ลำพังในป่านี่ เป็นแม่มดทั้งหมดเลยงั้นสินะ"
"พวกเด็ก ๆ ที่โกหกได้หน้าตายเนี่ย ฉันล่ะเกลี๊ยดเกลียด อ๊ะฮะฮะฮะฮะ!"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น